Γ. Μηλιός: Θέμα δικαιοσύνης, αναγκαία η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ για όλους

«Είναι απαραίτητο ο κατώτατος μισθός να επανέλθει στα 751 ευρώ, άμεσα για όλους» δήλωσε ο Γ. Μηλιός στον ΑΝΤ1, εστιάζοντας ότι το κύριο πρόβλημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι ότι δεν υπάρχει ζήτηση, δεν υπάρχει τζίρος και άρα οδηγούνται σε απολύσεις.

Επεσήμανε μάλιστα ότι «το χαμηλό εισόδημα σχεδόν όλο καταναλώνεται, αντίθετα, το υψηλό πηγαίνει στην χρηματοπιστωτική σφαίρα. Όσο πιο φτωχός είναι κανείς, τόσο καταναλώνει στα βασικά είδη το σύνολο του εισοδήματός του».

Η επαναφορά του κατώτατου μισθού είναι ένα «μέτρο δικαιοσύνης» και αποτελεί «σταμάτημα της αντιδραστικής πολιτικής που με μία λέξη λέγεται συσσώρευση περιουσίας, εισοδήματος και ισχύος σε λίγα χέρια. Η πολιτική αυτή συνεχίζεται καθώς από 1.1. θα ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ δίνοντας έμφαση στη φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας, υποστήριξε ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του Γ. Μηλιός. Πιο συγκεκριμένα:
Αφορολόγητη η πρώτη κατοικία, με όριο αξίας. Τώρα οι αξίες είναι εικονικές, οι αντικειμενικές αξίες, υπάρχει υπερτιμολόγηση μέχρι και 60% σε κάποιες περιοχές.
Επαναφορά του φόρου μεγάλης περιουσίας.
Επαναφορά αφορολόγητου στα 12.000. Πολλές φορολογικές κλίμακες για να κατανέμονται τα βάρη δίκαια όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, δηλαδή να πληρώνει ο καθένας με βάση τη φοροδοτική του ικανότητα.

Ενώ σημείωσε ότι το «πάρτυ της φοροαποφυγής συνεχίζεται στον μεγάλο πλούτο αφού η κυβέρνηση δεν ελέγχει π.χ. τις ενδοομιλικές συναλλαγές, ή τη λαθρεμπορία του πετρελαίου».

Απάντησε λοιπόν με τον καλύτερο τρόπο στην κ. Βούλτεψη που λίγο πριν επιχειρηματολογούσε ότι η μείωση των μισθών στα 586 ευρώ έγινε για να μην γίνονται απολύσεις. Μια γενική αναφορά στα χρόνια της κρίσης, ήταν η επίσημη απάντηση της κυβερνητικής εκπροσώπου που επικαλέστηκε μάλιστα και τη συνδικαλιστική της ιδιότητα στο παρελθόν για να υπεκφύγει επί της ουσίας να απαντήσει στις επίμονες επισημάνσεις των δημοσιογράφων για την ανεργία και τους χαμηλούς μισθούς των νέων. "Η δικιά μου γενιά (25 χρόνων), μέχρι πότε θα δουλεύει έτσι;" η ερώτηση έμεινε βέβαια να πλανάται στον αέρα.